Op maandagochtend elf uur heb ik, voor het project Huisbezoek 70+ , een afspraak met een echtpaar.
Een paar minuten voor elf bel ik aan bij het echtpaar, mevrouw maakt een wat haastige indruk en meneer is in de tuin aan ’t rommelen. “Ja, dat is zijn vaste ritueel in de ochtend en het komt mij nu goed uit want dan kunnen we even rustig praten.” Zij schenkt een kop koffie in en al snel vertelt zij dat haar man sinds een jaar Alzheimer heeft. Het gaat de laatste maanden snel achteruit en haar leven is compleet veranderd, het valt niet mee om 24 uur per dag mantelzorger te zijn. “Ik kan hem geen minuut meer alleen laten” Ook stuit zij vaak op veel onbegrip in haar omgeving, zelfs hun zoon zegt dat het allemaal wel meevalt.
Ondertussen is mevrouw bezig om van alles te regelen en dat is niet altijd makkelijk. Ook duurt het vaak erg lang voor er iets geregeld kan worden. Je weet het pas als je het zelf meemaakt, zegt zij. Aan de hand van de vragenlijst loop ik de belangrijkste thema’s met haar door, en wat vindt zij zelf op dit moment het meest urgent?
“Mijn man heeft altijd heel veel gefietst, echt als sport, en dat zou hij dolgraag weer willen oppakken, het lijkt hem leuk om dat samen met iemand te doen. Voor mij zou dat ook een geruststelling zijn en het zou fijn zijn als ik ook mijn handen even vrij heb” Meneer is ondertussen klaar met zijn tuintje en schuift ook aan tafel, goed dat ik ook even met hem kan praten. Hij is warrig en komt moeilijk uit zijn woorden, maar wat wel duidelijk wordt is dat hij het heel leuk zou vinden om met iemand te gaan fietsen. Zijn conditie is misschien wel wat minder geworden.
Ik besluit meteen dit zelf te gaan regelen en in overleg met Esmée Hensen, onze projectleider, bel en mail naar de buurtsportcoach en vervolgens naar Samen Sterk.
Mevrouw maak ik verder nog attent op mantelzorgondersteuning van Sam Welzijn, en de Graag Gedaan Hulpdienst spreekt haar ook erg aan want de klusjes in huis stapelen zich enigszins op, ik laat wat informatiemateriaal achter en beloof dat ik haar na een week nog even zal bellen.
Ondertussen krijg ik al snel reacties binnen van de buurtsportcoach en ook van Samen Sterk. De buurtsportcoach gaat de eerste keer mee met meneer om te kijken wat hij kan en hoe zijn conditie is, daarna gaat er een maatje mee, van Samen Sterk, om samen te gaan fietsen.
Ik bel mevrouw op en zij is heel blij dat het zo vlug geregeld is, meneer is opgetogen en wil meteen zijn fietskleding zoeken. Zelf heeft zij al gebeld met de Graag Gedaan Hulpdienst, volgende week komt er iemand langs om een beugel te bevestigen. “Het geeft mij een opgelucht gevoel dat er op korte termijn wat gaat gebeuren en het geeft mij weer wat ruimte om verder te denken” verteld ze mij.
Met een voldaan gevoel kijk ik terug op dit huisbezoek, het is erg fijn en nuttig dat je mensen in zo’n situatie kan helpen.
Nelleke Dorsman
Vrijwilliger Huisbezoek 70+
* I.v.m. privacy zijn een aantal zaken in dit verhaal veranderd
